Το Υπουργείο Οικονομικών για να εξοικονομήσει χρήματα αποφάσισε να σταματήσει την λειτουργία 127 ΔΟΥ σε όλη τη χώρα (εκτός Αττικής και Θεσσαλονίκης) και η εξυπηρέτηση των πολιτών να γίνεται από 99 Κέντρα Εξυπηρέτησης Φορολογούμενων (ΚΕΦ) σε νησιά, ορεινές, παραμεθόριες, μεγάλης έκτασης και άλλες περιοχές, σε χώρους που θα παραχωρήσει το Υπουργείο Εσωτερικών. Σε αυτά τα κέντρα οι πολίτες θα μπορούν να κάνουν αιτήσεις για πιστοποιητικά και βεβαιώσεις, να προμηθεύονται φορολογικά έντυπα, να καταθέτουν φορολογικές δηλώσεις. Στους περισσότερους νομούς της χώρας θα παραμείνει μια Εφορία στην πρωτεύουσα του νομού. Το σχέδιο προβλέπεται να πραγματοποιηθεί έως το τέλος του χρόνου
Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012
Michael Clarke Duncan-The Giant
'Έφυγε' τη Δευτέρα ο ηθοποιός Michael Clarke Duncan σε ηλικία 54 ετών, που νοσηλευόταν σε νοσοκομείο στο Λος Άντζελες μετά από καρδιακή προσβολή στις 13/7.
Ο ηθοποιός έγινε γνωστός ως John Coffey στην
ταινία «The Green Mile», όπου υποδυόταν έναν «αγαθό γίγαντα» με ξεχωριστές δυνάμεις, που φυλακίστηκε και εκτελέστηκε για ένα έγκλημα που
δεν είχε διαπράξει. Το 2000 είχε κερδίσει υποψηφιότητα Β' Ανδρικού
Ρόλου στα Όσκαρ για το ρόλο του.
Ο ηθοποιός, που γεννήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου του 1957 στο Σικάγο,
αρχικά εργάστηκε ως σωματοφύλακας σε νυχτερινά κέντρα. Η καριέρα του ως ηθοποιός ξεκίνησε το 1995 με την ταινία “Friday”
Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012
Fukushima, Naoto Matsumura
Ναότο Ματσουμούρα
«Όταν χτύπησε ο σεισμός ήμουν στο πυρηνικό εργοστάσιο και δούλευα στο
δρόμο. Όλοι έφυγαν, αλλά εγώ ζούσα με τους γονείς μου και η μητέρα μου
μόλις και μετά βίας μπορούσε να περπατήσει. Τους είπα ότι έπρεπε να
μείνουμε. Έναν περίπου μήνα μετά τις πυρηνικές εκρήξεις, τα τρία μου
αδέρφια ήρθαν. Είπαν ότι ήταν επικίνδυνα και ότι θα έπρεπε να φύγουμε, αλλά αποφάσισα να παραμείνω εδώ μόνος μου. Έπρεπε να ταΐσω τα σκυλιά μου.
Αφού είχα μείνει δυο τρεις μέρες μόνος, άκουσα το σκύλο του γείτονα
να γαβγίζει. Ήταν πεινασμένος, έτσι άρχισα να τον φροντίζω. Έπειτα βρήκα
άλλον έναν αδέσποτο σκύλο και ένα μήνα αργότερα περνούσα τον
περισσότερο απ’ τον χρόνο μου οδηγώντας τριγύρω στην περιοχή της Ταμιόκα
ψάχνοντας για εγκαταλειμμένα ζώα. Υιοθέτησα σκυλιά, γάτες, κουνέλια, κοτόπουλα, πάπιες, αγελάδες –παραήταν πολλά για να τα μετράω. Τα τάιζα για να μην αγριέψουν»
«Δεν τη φοβάμαι (τη ραδιενέργεια), δεν μπορώ να τη δω και δεν πονάει. Ένας γιατρός σε
ένα πανεπιστήμιο μου είπε ότι ήμουν πάρα πολύ ραδιενεργός, αλλά θα
χρειάζονταν 30 χρόνια για να εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα. Σε 30 χρόνια θα είμαι πάνω από 80. Είναι νορμάλ να πεθάνεις όταν είσαι 80».
«Είναι τόσο περίεργο
το συναίσθημα (μοναξιά). Τώρα, όταν περπατάω μέσα στην πόλη, είμαι ολομόναχος. Τη
νύχτα δεν υπάρχει ηλεκτρισμός και παντού είναι πίσσα σκοτάδι. Τα βράδια
είναι που με πιάνει η θλίψη. Πίνω καναδυό ποτήρια σάκε πριν πάω για
ύπνο. Όταν έρθει το πρωί αισθάνομαι ξανά ζωντανός»
Περισσότερα: http://www.lifo.gr/now/world/15144?comment=372723#372723
Περισσότερα: http://www.lifo.gr/now/world/15144?comment=372723#372723
Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012
GREEN CARS
Aπό τη Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου θα είναι ελεύθερη η είσοδος στο κέντρο της Αθήνας για τα ΙΧ με χαμηλές εκπομπές ρύπων, τα υβριδικά και τα οχήματα αερίου καυσίμου εκ κατασκευής (εκπομπή λιγότερο από 140 γραμμάρια ανά χιλιόμετρο ακόμα και αν είναι κλάσης Euro 4), ενώ θα απαγορεύονται τα παλιά φορτηγά και λεωφορεία (άνω των 2,2 τόνων και πρώτη άδεια κυκλοφορίας πριν από την 1/1/1990,
η οποία θα προσαυξάνεται κατά ένα έτος κάθε χρόνο- έως 1/1/2013 η απαγόρευση αφορά οχήματα με άδεια κυκλοφορίας πριν την 1/1/1984).
Το μέτρο δεν θα ισχύει για την κυκλοφορία στην Λ. Κηφισού, Αθηνών και τη νέα Εθνική Οδός Αθηνών -Λαμίας.
Τα οχήματα ελεύθερης κυκλοφορίας θα φέρουν το πράσινο σήμα, του οποίου η έκδοση προβλέπεται να γίνεται ηλεκτρονικά και χωρίς οικονομική επιβάρυνση.
Ωστόσο, τα περισσότερα ΙΧ θα κυκλοφορούν εκ περιτροπής στον Δακτύλιο με το σύστημα «μονά-ζυγά».
Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012
The End
Οι αχώριστες- και στο τέλος τους-Rachel και Clare Wallmeyer, που έπασχαν από νευρική ανορεξία και είχαν εθιστεί στους δρόμους μεγάλων αποστάσεων, άφησαν την τελευταία τους πνοή μετά από πυρκαγιά που ξέσπασε στο σπίτι τους κοντά στη Μελβούρνη της Αυστραλίας. Η φωτιά εκτιμάται ότι προήλθε από ατύχημα, αν και στο παρελθόν είχαν υπάρξει αναφορές ότι η μία ήθελε να σκοτώσει την άλλη. Οι δίδυμες είχαν γίνει γνωστές από τις συχνές εμφανίσεις τους στην αυστραλιανή τηλεόραση με θέμα την νευρική ανορεξία.
Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012
Anima
του Νίκου Δήμου
Είδαμε λοιπόν πως το ζώο στη ζωή μας δεν είναι υποκατάστατο. Πως η σχέση
μαζύ του είναι μια πρότυπη, αυθεντική, πρωταρχική σχέση... υπαγορευμένη από την ίδια την φύση.
Θα προχωρήσω όμως πάρα πέρα. Όχι μόνο το ζώο δεν είναι υποκατάστατο - αλλά για τον άνθρωπο είναι αναντικατάστατο. Η σύνδεση με αυτό προσφέρει κάτι που δεν μπορεί να το αντλήσουμε από αλλού. Ούτε από την σχέση με άλλον άνθρωπο.
Για τον Μίλαν Κούντερα, στον οποίο χρωστάμε μια από τις βαθύτερες αναλύσεις της ζωοφιλίας (στο μυθιστόρημά του "Η Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι") η αγάπη ανάμεσα στο ζώο και τον άνθρωπο είναι ανώτερη από την αγάπη μεταξύ των ανθρώπων.
"... η αγάπη του άντρα και της γυναίκας", γράφει "είναι εξαρχής ενός είδους κατώτερου απ' αυτό που μπορεί να είναι () η αγάπη ανάμεσα στον άνθρωπο και στον σκύλο, αυτή η παραδοξότητα της ιστορίας που ίσως ο Πλάστης να μην την είχε προβλέψει."
Και ο Κούντερα αναλύει τα χαρακτηριστικά αυτής της αγάπης. Άδολη, εκούσια, καθαρή, ελεύθερη. Ειδυλλιακή. Η λέξη ειδύλλιο αναφέρεται στον Παράδεισο.
Γιατί το ζώο είναι αναντικατάστατο;
Αρκετά χρόνια πριν από τον Κούντερα είχα γράψει στο "Βιβλίο των Γάτων":
Τα ζώα είναι αυτά που είναι:
Καθαρή φύση. Τίμια κοιτάνε, κατάματα. Ο άνθρωπος, έξω από την φύση αναζητά.
Το ζώο είναι. Ο άνθρωπος γίνεται. Αν μπορεί.
Το ζώο είναι αναντικατάστατο διότι παρέχει στον άνθρωπο την επαφή με το καθαρό 'Ον. Μπορείτε να το ονομάσετε φύση ή παράδεισο.
Το ζώο ΕΙΝΑΙ. Απόλυτα, αυθόρμητα, τέλεια. Μια ύπαρξη πλήρης. Ο άνθρωπος, από τότε που γεύτηκε το δέντρο της Γνώσης, δεν είναι πλήρης. Διότι ξέρει πως θα πεθάνει.
Η γνώση του θανάτου και της φθοράς, υπονομεύει το ανθρώπινο ον. Το κάνει αβέβαιο, παροδικό, αμφίβολο.
Δίπλα στον άνθρωπο, το κάθε ζώο είναι ένας βράχος σιγουριάς και τελειότητας.
Ο άνθρωπος, με τη γνώση, αλλοτριώθηκε. Αποξενώθηκε. Δεν βρίσκεται μέσα στη φύση - είναι απέναντι. Δεν κάνει ένα με το παν - είναι άλλος, ξένος.
Το ζώο ανήκει στο παν. Είναι η γέφυρα που μας συνδέει με την ζωή πριν απο τη γνώση. Ίσως και με τη ζωή μετά τη γνώση...
Οι ταπεινοί σκύλοι, οι αθόρυβες γάτες, είναι πρεσβευτές του όντος κοντά μας. Είναι αγγελιαφόροι της άλλης όχθης.
Αν ρωτήσετε τους περισσότερους ζωόφιλους, τι τους ελκύει στα ζώα, θα σας μιλήσουν για την σταθερότητα, την εμπιστοσύνη. Το ζώο, θα σας πουν, δεν σε προδίδει ποτέ.
Γιατί δεν προδίδει ούτε τον εαυτό του. Είναι αυτό που είναι. Ξέρει αυτά που ξέρει, απόλυτα. Δεν ταλαντεύεται. Δεν παλινδρομεί. Δεν αμφιβάλλει ούτε αμφισβητεί. Δεν έχει άγχος θανάτου ούτε ζωής.
Και η αγάπη του είναι σταθερή και διαυγής. Δεν έχει προϋποθέσεις, ούτε διαθέσεις, ούτε διακυμάνσεις.
Το ζώο είναι και η σταθερότητα μέσα στο χρόνο - η υπέρβαση της ιστορίας. Πορεύεται δίπλα μας μέσα στην ιστορία αλλά δεν της ανήκει. Ανήκει στη φύση. Η φύση είναι ανιστορική. Εμείς αλλάζουμε συνέχεια - όμως ένας σκύλος από την Ασσυρία και μια γάτα από την αρχαία Αίγυπτο, είναι ίδιοι με τους σημερινούς.
Το πιο συγκινητικό περιστατικό που έχει ποτέ γραφτεί για συμπεριφορά ζώου, αριθμεί ηλικία τριών χιλιάδων ετών: Ο 'Αργος ο σκύλος του Οδυσσέα περίμενε είκοσι χρόνια να δει τον άνθρωπό του για να ξεψυχήσει.
Εκεί και ο 'Αργος κείτουνταν τσιμπούρια φορτωμένος
Και τότε, όπως μυρίστηκε κοντά του τον Οδυσσέα
κούνησε λίγο την ουρά, κατέβασε τ' αυτιά του,
όμως δεν είχε δύναμη να τρέξει πια κοντά του
Και ο σκληρός Οδυσσέας, έτοιμος για εκδίκηση, παραλίγο να προδοθεί. Κλαίει για πρώτη φορά (απομόρξατο δάκρυ). Κι ευθύς ως φεύγει, ο 'Αργος πεθαίνει.
'Αργον δ'αυ κατά μοίρα λάβεν μέλανος θανάτοιο
αυτίκ'ιδόντα Οδυσύα εεικοστώ ενιαυτώ.
Μοίρα έχει και ο 'Αργος. Σαν τους ανθρώπους. Τον μαύρο θάνατο. Περίμενε είκοσι χρόνια. Πέστε μου μετά πως ο σκύλος έρχεται μόνο για το κόκαλο, κι η γάτα για το ψάρι.
Αυτή την σταθερότητα, αυτή την πίστη, σπάνια - η ποτέ - δεν την βρίσκεις σε άνθρωπο. Στο ζώο πάντα. Εκεί ισχύουν νόμοι ενός άλλου κόσμου.
Το κοντινό μας ζώο είναι ό,τι μας απόμεινε από τον παράδεισο. Από την κατάσταση της σιγουριάς, της αθωότητας και της απλότητας που κάποτε εγκαταλείψαμε.
Ήδη οι ψυχίατροι έχουν αποδείξει πως ένας τετράποδος σύντροφος είναι το καλύτερο αντίδοτο στο άγχος της ύπαρξης. Ο άλλος άνθρωπος δεν μπορεί να σας δώσει αυτό το αίσθημα του απόλυτα απλού. Ίσως μόνο ένα βρέφος, που κι αυτό στην αρχή, είναι καθαρή φύση.
Ο Κούντερα έγραψε: "κανένα ανθρώπινο πλάσμα δεν μπορεί να κάνει σε ένα άλλο την δωρεά του ειδυλλίου. Μόνο το ζώο μπορεί, επειδή δεν το έδιωξαν από τον Παράδεισο."
Να γιατί το ζώο είναι αναντικατάστατο.
Αποτελεί τον ομφάλιο λώρο που μας συνδέει με την αθώα και άδολη ύπαρξη, με τον αρχέγονο εαυτό μας, τις ρίζες μας.
Κι όσο περισσότερο απομακρυνόμαστε από τη φύση, τόσο πιο πολύ θα μας χρειάζονται τα ζώα. Για να εξισορροπούν την αμφιβολία. Να μας βοηθάνε να ξεχνούμε την αλλοτρίωση. Να αποκαθιστούν μέσα μας την αρμονία και την ενότητα.
Θα προχωρήσω όμως πάρα πέρα. Όχι μόνο το ζώο δεν είναι υποκατάστατο - αλλά για τον άνθρωπο είναι αναντικατάστατο. Η σύνδεση με αυτό προσφέρει κάτι που δεν μπορεί να το αντλήσουμε από αλλού. Ούτε από την σχέση με άλλον άνθρωπο.
Για τον Μίλαν Κούντερα, στον οποίο χρωστάμε μια από τις βαθύτερες αναλύσεις της ζωοφιλίας (στο μυθιστόρημά του "Η Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι") η αγάπη ανάμεσα στο ζώο και τον άνθρωπο είναι ανώτερη από την αγάπη μεταξύ των ανθρώπων.
"... η αγάπη του άντρα και της γυναίκας", γράφει "είναι εξαρχής ενός είδους κατώτερου απ' αυτό που μπορεί να είναι () η αγάπη ανάμεσα στον άνθρωπο και στον σκύλο, αυτή η παραδοξότητα της ιστορίας που ίσως ο Πλάστης να μην την είχε προβλέψει."
Και ο Κούντερα αναλύει τα χαρακτηριστικά αυτής της αγάπης. Άδολη, εκούσια, καθαρή, ελεύθερη. Ειδυλλιακή. Η λέξη ειδύλλιο αναφέρεται στον Παράδεισο.
Γιατί το ζώο είναι αναντικατάστατο;
Αρκετά χρόνια πριν από τον Κούντερα είχα γράψει στο "Βιβλίο των Γάτων":
Τα ζώα είναι αυτά που είναι:
Καθαρή φύση. Τίμια κοιτάνε, κατάματα. Ο άνθρωπος, έξω από την φύση αναζητά.
Το ζώο είναι. Ο άνθρωπος γίνεται. Αν μπορεί.
Το ζώο είναι αναντικατάστατο διότι παρέχει στον άνθρωπο την επαφή με το καθαρό 'Ον. Μπορείτε να το ονομάσετε φύση ή παράδεισο.
Το ζώο ΕΙΝΑΙ. Απόλυτα, αυθόρμητα, τέλεια. Μια ύπαρξη πλήρης. Ο άνθρωπος, από τότε που γεύτηκε το δέντρο της Γνώσης, δεν είναι πλήρης. Διότι ξέρει πως θα πεθάνει.
Η γνώση του θανάτου και της φθοράς, υπονομεύει το ανθρώπινο ον. Το κάνει αβέβαιο, παροδικό, αμφίβολο.
Δίπλα στον άνθρωπο, το κάθε ζώο είναι ένας βράχος σιγουριάς και τελειότητας.
Ο άνθρωπος, με τη γνώση, αλλοτριώθηκε. Αποξενώθηκε. Δεν βρίσκεται μέσα στη φύση - είναι απέναντι. Δεν κάνει ένα με το παν - είναι άλλος, ξένος.
Το ζώο ανήκει στο παν. Είναι η γέφυρα που μας συνδέει με την ζωή πριν απο τη γνώση. Ίσως και με τη ζωή μετά τη γνώση...
Οι ταπεινοί σκύλοι, οι αθόρυβες γάτες, είναι πρεσβευτές του όντος κοντά μας. Είναι αγγελιαφόροι της άλλης όχθης.
Αν ρωτήσετε τους περισσότερους ζωόφιλους, τι τους ελκύει στα ζώα, θα σας μιλήσουν για την σταθερότητα, την εμπιστοσύνη. Το ζώο, θα σας πουν, δεν σε προδίδει ποτέ.
Γιατί δεν προδίδει ούτε τον εαυτό του. Είναι αυτό που είναι. Ξέρει αυτά που ξέρει, απόλυτα. Δεν ταλαντεύεται. Δεν παλινδρομεί. Δεν αμφιβάλλει ούτε αμφισβητεί. Δεν έχει άγχος θανάτου ούτε ζωής.
Και η αγάπη του είναι σταθερή και διαυγής. Δεν έχει προϋποθέσεις, ούτε διαθέσεις, ούτε διακυμάνσεις.
Το ζώο είναι και η σταθερότητα μέσα στο χρόνο - η υπέρβαση της ιστορίας. Πορεύεται δίπλα μας μέσα στην ιστορία αλλά δεν της ανήκει. Ανήκει στη φύση. Η φύση είναι ανιστορική. Εμείς αλλάζουμε συνέχεια - όμως ένας σκύλος από την Ασσυρία και μια γάτα από την αρχαία Αίγυπτο, είναι ίδιοι με τους σημερινούς.
Το πιο συγκινητικό περιστατικό που έχει ποτέ γραφτεί για συμπεριφορά ζώου, αριθμεί ηλικία τριών χιλιάδων ετών: Ο 'Αργος ο σκύλος του Οδυσσέα περίμενε είκοσι χρόνια να δει τον άνθρωπό του για να ξεψυχήσει.
Εκεί και ο 'Αργος κείτουνταν τσιμπούρια φορτωμένος
Και τότε, όπως μυρίστηκε κοντά του τον Οδυσσέα
κούνησε λίγο την ουρά, κατέβασε τ' αυτιά του,
όμως δεν είχε δύναμη να τρέξει πια κοντά του
Και ο σκληρός Οδυσσέας, έτοιμος για εκδίκηση, παραλίγο να προδοθεί. Κλαίει για πρώτη φορά (απομόρξατο δάκρυ). Κι ευθύς ως φεύγει, ο 'Αργος πεθαίνει.
'Αργον δ'αυ κατά μοίρα λάβεν μέλανος θανάτοιο
αυτίκ'ιδόντα Οδυσύα εεικοστώ ενιαυτώ.
Μοίρα έχει και ο 'Αργος. Σαν τους ανθρώπους. Τον μαύρο θάνατο. Περίμενε είκοσι χρόνια. Πέστε μου μετά πως ο σκύλος έρχεται μόνο για το κόκαλο, κι η γάτα για το ψάρι.
Αυτή την σταθερότητα, αυτή την πίστη, σπάνια - η ποτέ - δεν την βρίσκεις σε άνθρωπο. Στο ζώο πάντα. Εκεί ισχύουν νόμοι ενός άλλου κόσμου.
Το κοντινό μας ζώο είναι ό,τι μας απόμεινε από τον παράδεισο. Από την κατάσταση της σιγουριάς, της αθωότητας και της απλότητας που κάποτε εγκαταλείψαμε.
Ήδη οι ψυχίατροι έχουν αποδείξει πως ένας τετράποδος σύντροφος είναι το καλύτερο αντίδοτο στο άγχος της ύπαρξης. Ο άλλος άνθρωπος δεν μπορεί να σας δώσει αυτό το αίσθημα του απόλυτα απλού. Ίσως μόνο ένα βρέφος, που κι αυτό στην αρχή, είναι καθαρή φύση.
Ο Κούντερα έγραψε: "κανένα ανθρώπινο πλάσμα δεν μπορεί να κάνει σε ένα άλλο την δωρεά του ειδυλλίου. Μόνο το ζώο μπορεί, επειδή δεν το έδιωξαν από τον Παράδεισο."
Να γιατί το ζώο είναι αναντικατάστατο.
Αποτελεί τον ομφάλιο λώρο που μας συνδέει με την αθώα και άδολη ύπαρξη, με τον αρχέγονο εαυτό μας, τις ρίζες μας.
Κι όσο περισσότερο απομακρυνόμαστε από τη φύση, τόσο πιο πολύ θα μας χρειάζονται τα ζώα. Για να εξισορροπούν την αμφιβολία. Να μας βοηθάνε να ξεχνούμε την αλλοτρίωση. Να αποκαθιστούν μέσα μας την αρμονία και την ενότητα.
Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012
Κυριακή 19 Αυγούστου 2012
Σάββατο 28 Ιουλίου 2012
Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012
Blue Moon
Once in a blue moon μεταφορικά σημαίνει το σπάνιο. Κυριολεκτικά, το φεγγάρι μπορεί- σε σπάνιες περιπτώσεις- να φαίνεται μπλε εξαιτίας ατμοσφαιρικών διαταραχών πχ σκόνη ή καπνός στην ατμόσφαιρα. Αυτό συνέβη και μετά την έκρηξη του ηφαιστείου Κρακατόα το 1883 και το φεγγάρι φαινόταν μπλε για 2 χρόνια.
Με βάση τα παραπάνω, μπλε φεγγάρι αποκαλείται μια πανσέληνος που
συμβαίνει περισσότερες φορές από μια
κάθε μήνα. Κάθε δύο ή τρια χρόνια έχουμε ένα επιπλέον φεγγάρι (το άθροισμα των 11 επιπλέον ημερών εκτός των 12 σεληνιακών κύκλων
που περιλαμβάνει το ημερολογιακό έτος). Σημειώνεται ότι στις 31 Αυγούστου 2012 θα έχουμε 'μπλε φεγγάρι', δηλ. τη δεύτερη πανσέληνο του μήνα (η πρώτη θα συμβεί στις 2 Αυγούστου).
Το έτος 2018 και 2037 αναμένεται μαύρο φεγγάρι (καθόλου πανσέληνος το μήνα
Φεβρουάριο) με αποτέλεσμα δυο μπλε
φεγγάρια στο ίδιο έτος.
Πηγή:http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CF%80%CE%BB%CE%B5_%CF%86%CE%B5%CE%B3%CE%B3%CE%AC%CF%81%CE%B9
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)