Father of Lions

Tweet

"Who will now care for the animals, for they cannot look after themselves? Are there young men and women who are willing to take on this charge? Who will raise their voices, when mine is carried away on the wind, to plead their case?"

George Adamson
1906-1989

Ο George Alexander Graham Adamson το 1938 διορίστηκε θηροφύλακας στην Κένυα. Το 1956 υιοθέτησε 3 λιονταράκια, την μητέρα των οποίων σκότωσε, καθώς αυτή προσπαθούσε να τα προστατέψει. Δυστυχώς δύο από τα μικρά, η Lustica και ο Big One πήγαν σε  ζωολογικό κήπο αλλά ο George και η γυναίκα του Joy κράτησαν το μικρότερο με το όνομα Elsa. Η λιονταρίνα Elsa ήταν ευφυής και πιστή. Όταν η Έλσα ήταν περίπου τριών, οι Adamsons αποφάσισαν να την επανεντάξουν στο φυσικό της περιβάλλον, να αναπτύξουν το ένστικτό της για κυνήγι και να επιβιώσει στην άγρια φύση. Η Elsa πέτυχε εντυπωσιακά και συνέχισε το δεσμό εμπιστοσύνης και αγάπης με τους Adamsons. Παρέμεινε αγαπημένη φίλη τους μέχρι το θάνατο της, πιθανότατα από τσιμπούρι. Πέθανε με το κεφάλι της στην αγκαλιά του George Adamson. Τον Απρίλιο του 1961 ο George αποσύρθηκε από τη θέση του ως Senior Game Warden της βόρειας επαρχίας στα σύνορα της Κένυας (Meru National Park area), για να αφοσιωθεί στα λιοντάρια. Ο George Adamson ήθελε να σώσει το καθένα, ως άτομο, από αιχμαλωσία, πόνο και θάνατο. Αυτό ήταν το θεμέλιο της ηθικής ανησυχίας του για τα ζώα. Ήξερε ότι δεν αποτελούσαν απειλή για την ανθρώπινη φυλή. Ο George Adamson συνέχισε το έργο του με τα λιοντάρια και βοήθησε πολλά να έχουν μια ελεύθερη ζωή. Αυτός παρέμεινε πάντα αξιόπιστος φίλος τους. Ήταν "Baba ya Simba" (πατέρας των Λεόντων). Μερικά άτομα ανησυχούσαν για την ασφάλεια του George και της Joy λόγω της συμβίωσής τους με άγρια ζώα. Αλλά αυτό που σκότωσε και τους δύο είναι το πιο αδίστακτο και επικίνδυνο αρπακτικό, ο άνθρωπος. Δυστυχώς στις 20 Αυγούστου 1989 ο George Adamson δολοφονήθηκε στην Κένυα, από Σομαλούς λαθροθήρες/ ληστές ενώ προσπαθούσε να διασώσει ένα βοηθό του και έναν νεαρό Ευρωπαίο τουρίστα στο Εθνικό Πάρκο Κόρα. Είναι θαμμένος στο Kora National Park κοντά στον Terrance τον αδελφό του, το Super Cub και τον αγαπημένο φίλο του Boy.  O George Adamson έζησε σε αρμονία με τη φύση και μοιράστηκε μια πραγματικά όμορφη και σχεδόν απίστευτη φιλία με αγαπημένους φίλους, τα λιοντάρια. There was no doubt that he was inextricably linked with Nature for all time and that Nature, in her turn, accepted him unconditionally into her fold http://www.fatheroflions.org/

The King

Tweet

Αυτό το ξέρετε;

Η στρουθοκάμηλος είναι ένα μεγαλόσωμο πουλί που μπορεί να τρέξει πιο γρήγορα και από ένα γρήγορο άλογο και η αρσενική βρυχάται σαν λιοντάρι

Gossiper

Tweet

Αυτό το ξέρετε;

Το πτερύγιο του αυτιού της γάτας έχει 27 μύες ώστε να περιστρέφεται σε ακτίνα 180 μοιρών και εκτός του ότι αντιλαμβάνονται και τους πιο ανεπαίσθητους ήχους, έχουν τη δυνατότητα να ξεχωρίζουν τρεις διαφορετικούς ήχους ταυτόχρονα σε απόσταση 1m από αυτές.

Easter

Tweet

"Αυτό το όμορφο πλάσμα πρέπει να πεθάνει...είναι θάνατος χωρίς λόγο...και ο θάνατος χωρίς λόγο είναι ΦΟΝΟΣ." ~ Σμιθς (Smiths), από το τραγούδι Meat Is Murder

"Όσο ο Άνθρωπος συνεχίζει να είναι ο άσπλαχνος καταστροφέας των κατώτερων ζώντων όντων δεν θα γνωρίσει ποτέ υγεία και ειρήνη. Γιατί όσο οι άνθρωποι κατασφάζουν τα ζώα, θα σκοτώνουν ο ένας τον άλλο. Πράγματι, αυτός που σπείρει τον καρπό του φόνου και του πόνου δεν μπορεί να δρέψει χαρά και αγάπη." ~ Πυθαγόρας

ΚΑΛΟ  ΠΑΣΧΑ

Ruby

Tweet

Ο αδέσποτος σκύλος Ρούμπη που σύχναζε στην Ερμού και το Σύνταγμα, 'συνελήφθη' με την  κατηγορία της επίθεσης σε άνθρωπο και μεταφέρθηκε στο καταφύγιο του Δήμου Αθηναίων, στα Μέγαρα. 

Στις 3 Μαρτίου κατά την επίσκεψη των τροϊκανών στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο Υπουργείο Οικονομικών, οι εκπρόσωποι της Τρόικας δέχτηκαν το 'κράξιμο' του Ρούμπη και των φίλων του (Σάκης και Στράτος) οι οποίοι ενοχλήθηκαν από τα αδέσποτα. Μετά από αυτό το γεγονός ο Ρούμπη 'συνελήφθη' και μάλιστα βρέθηκε αντιμέτωπος με ευθανασία! 

Σύμφωνα με τους ανθρώπους που τον φροντίζουν ο Ρούμπη είναι πολύ κοινωνικός και φιλικός.

Μετά από την έντονη διαμαρτυρία των πολιτών για τις άδικες κατηγορίες κατά του Ρούμπη και την έκταση που πήρε το θέμα ο διάσημος πλέον αντιμνημονιακός σκύλος, μετά από συνεδρίαση της 5μελούς επιτροπής του προγράμματος του δήμου, θα βρίσκεται ελεύθερος στα λημέρια του, μέχρι την επόμενη φορά...

Horse's DNA

Tweet

Μετά την Ιρλανδία, Βρετανία, Σουηδία και Γαλλία, όπου ανιχνεύτηκε DNA αλόγου σε κατεψυγμένα μοσχαρίσια γεύματα, σειρά έχει η Ελλάδα, αφού ο ΕΦΕΤ προέτρεψε τον Μαρινόπουλο να προβεί σε ανάκληση των προϊόντων 'Λαζάνια μπολονέζ Carrefour 1 Kg' και 'Κανελόνια μπολονέζ Carrefour 600gr' που παράγονται από τη γαλλική Comigel. Προϊόντα έχουν αποσυρθεί σε 16 χώρες, ενώ τα άλογα προέρχονται από τη Ρουμανία όπου έχουν άδεια να σφάζουν άλογα!

Animal Rescue

Don't Test on my FRIENDS

H Cruelty Free International, που είναι μία παγκόσμια οργάνωση με στόχο τον τερματισμό -ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ- της χρήσης των ζώων για τη δοκιμή καλλυντικών προϊόντων σε όλο τον κόσμο, ξεκίνησε παγκόσμια εκστρατεία για Καλλυντικά Χωρίς Βαναυσότητα.

Περισσότερα: http://www.e-physi.blogspot.gr/2012/09/telling-world-body-shop.html

Juan José Padilla's SOUL

Μετά τη φωτογραφία που έκανε το γύρω του κόσμου δείχνοντας (και καλά) έναν 'μετανοημένο' ταυροφονιά  (αποτελεί απλά μια θεατρική σκηνή), στην αρένα επέστρεψε ο Ισπανός ταυροφονιάς Juan José Padilla, που έχει χάσει το ένα του μάτι από επίθεση ταύρου. Ο ταυροφονιάς δήλωσε ότι εκπληρώνονται τα όνειρά (!?!) του, ότι δεν είναι... ήρωας, απλά κάποιος που είχε την ευκαιρία να μείνει ζωντανός και να συνεχίσει το ....πάθος του!

Αντίθετα, ο κολομβιανός ταυροφονιάς Alvaro Μunera με μεγάλη καριέρα στην Ισπανία, μετά από ένα χτύπημα ενός ταύρου το 1984 έμεινε ανάπηρος και ο...'δειλός' (τςτς) έγινε ακτιβιστής για την προστασία των ταύρων και την κατάργηση των ταυροφόνων

Fukushima, Naoto Matsumura

Ναότο Ματσουμούρα 

 «Όταν χτύπησε ο σεισμός ήμουν στο πυρηνικό εργοστάσιο και δούλευα στο δρόμο. Όλοι έφυγαν, αλλά εγώ ζούσα με τους γονείς μου και η μητέρα μου μόλις και μετά βίας μπορούσε να περπατήσει. Τους είπα ότι έπρεπε να μείνουμε. Έναν περίπου μήνα μετά τις πυρηνικές εκρήξεις, τα τρία μου αδέρφια ήρθαν. Είπαν ότι ήταν επικίνδυνα και ότι θα έπρεπε να φύγουμε, αλλά αποφάσισα να παραμείνω εδώ μόνος μου. Έπρεπε να ταΐσω τα σκυλιά μου.

Αφού είχα μείνει δυο τρεις μέρες μόνος, άκουσα το σκύλο του γείτονα να γαβγίζει. Ήταν πεινασμένος, έτσι άρχισα να τον φροντίζω. Έπειτα βρήκα άλλον έναν αδέσποτο σκύλο και ένα μήνα αργότερα περνούσα τον περισσότερο απ’ τον χρόνο μου οδηγώντας τριγύρω στην περιοχή της Ταμιόκα ψάχνοντας για εγκαταλειμμένα ζώα. Υιοθέτησα σκυλιά, γάτες, κουνέλια, κοτόπουλα, πάπιες, αγελάδες –παραήταν πολλά για να τα μετράω. Τα τάιζα για να μην αγριέψουν»

«Δεν τη φοβάμαι (τη ραδιενέργεια), δεν μπορώ να τη δω και δεν πονάει. Ένας γιατρός σε ένα πανεπιστήμιο μου είπε ότι ήμουν πάρα πολύ ραδιενεργός, αλλά θα χρειάζονταν 30 χρόνια για να εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα. Σε 30 χρόνια θα είμαι πάνω από 80. Είναι νορμάλ να πεθάνεις όταν είσαι 80».

 

«Είναι τόσο περίεργο το συναίσθημα (μοναξιά). Τώρα, όταν περπατάω μέσα στην πόλη, είμαι ολομόναχος. Τη νύχτα δεν υπάρχει ηλεκτρισμός και παντού είναι πίσσα σκοτάδι. Τα βράδια είναι που με πιάνει η θλίψη. Πίνω καναδυό ποτήρια σάκε πριν πάω για ύπνο. Όταν έρθει το πρωί αισθάνομαι ξανά ζωντανός»

Περισσότερα:  http://www.lifo.gr/now/world/15144?comment=372723#372723

Anima

του Νίκου Δήμου

Είδαμε λοιπόν πως το ζώο στη ζωή μας δεν είναι υποκατάστατο. Πως η σχέση μαζύ του είναι μια πρότυπη, αυθεντική, πρωταρχική σχέση... υπαγορευμένη από την ίδια την φύση.
Θα προχωρήσω όμως πάρα πέρα. Όχι μόνο το ζώο δεν είναι υποκατάστατο - αλλά για τον άνθρωπο είναι αναντικατάστατο. Η σύνδεση με αυτό προσφέρει κάτι που δεν μπορεί να το αντλήσουμε από αλλού. Ούτε από την σχέση με άλλον άνθρωπο.
Για τον Μίλαν Κούντερα, στον οποίο χρωστάμε μια από τις βαθύτερες αναλύσεις της ζωοφιλίας (στο μυθιστόρημά του "Η Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι") η αγάπη ανάμεσα στο ζώο και τον άνθρωπο είναι ανώτερη από την αγάπη μεταξύ των ανθρώπων.
"... η αγάπη του άντρα και της γυναίκας", γράφει "είναι εξαρχής ενός είδους κατώτερου απ' αυτό που μπορεί να είναι () η αγάπη ανάμεσα στον άνθρωπο και στον σκύλο, αυτή η παραδοξότητα της ιστορίας που ίσως ο Πλάστης να μην την είχε προβλέψει."
Και ο Κούντερα αναλύει τα χαρακτηριστικά αυτής της αγάπης. Άδολη, εκούσια, καθαρή, ελεύθερη. Ειδυλλιακή. Η λέξη ειδύλλιο αναφέρεται στον Παράδεισο.
Γιατί το ζώο είναι αναντικατάστατο;
Αρκετά χρόνια πριν από τον Κούντερα είχα γράψει στο "Βιβλίο των Γάτων":
Τα ζώα είναι αυτά που είναι:
Καθαρή φύση. Τίμια κοιτάνε, κατάματα. Ο άνθρωπος, έξω από την φύση αναζητά.
Το ζώο είναι. Ο άνθρωπος γίνεται. Αν μπορεί.
Το ζώο είναι αναντικατάστατο διότι παρέχει στον άνθρωπο την επαφή με το καθαρό 'Ον. Μπορείτε να το ονομάσετε φύση ή παράδεισο.
Το ζώο ΕΙΝΑΙ. Απόλυτα, αυθόρμητα, τέλεια. Μια ύπαρξη πλήρης. Ο άνθρωπος, από τότε που γεύτηκε το δέντρο της Γνώσης, δεν είναι πλήρης. Διότι ξέρει πως θα πεθάνει.
Η γνώση του θανάτου και της φθοράς, υπονομεύει το ανθρώπινο ον. Το κάνει αβέβαιο, παροδικό, αμφίβολο.
Δίπλα στον άνθρωπο, το κάθε ζώο είναι ένας βράχος σιγουριάς και τελειότητας.
Ο άνθρωπος, με τη γνώση, αλλοτριώθηκε. Αποξενώθηκε. Δεν βρίσκεται μέσα στη φύση - είναι απέναντι. Δεν κάνει ένα με το παν - είναι άλλος, ξένος.
Το ζώο ανήκει στο παν. Είναι η γέφυρα που μας συνδέει με την ζωή πριν απο τη γνώση. Ίσως και με τη ζωή μετά τη γνώση...
Οι ταπεινοί σκύλοι, οι αθόρυβες γάτες, είναι πρεσβευτές του όντος κοντά μας. Είναι αγγελιαφόροι της άλλης όχθης.
Αν ρωτήσετε τους περισσότερους ζωόφιλους, τι τους ελκύει στα ζώα, θα σας μιλήσουν για την σταθερότητα, την εμπιστοσύνη. Το ζώο, θα σας πουν, δεν σε προδίδει ποτέ.
Γιατί δεν προδίδει ούτε τον εαυτό του. Είναι αυτό που είναι. Ξέρει αυτά που ξέρει, απόλυτα. Δεν ταλαντεύεται. Δεν παλινδρομεί. Δεν αμφιβάλλει ούτε αμφισβητεί. Δεν έχει άγχος θανάτου ούτε ζωής.
Και η αγάπη του είναι σταθερή και διαυγής. Δεν έχει προϋποθέσεις, ούτε διαθέσεις, ούτε διακυμάνσεις.
Το ζώο είναι και η σταθερότητα μέσα στο χρόνο - η υπέρβαση της ιστορίας. Πορεύεται δίπλα μας μέσα στην ιστορία αλλά δεν της ανήκει. Ανήκει στη φύση. Η φύση είναι ανιστορική. Εμείς αλλάζουμε συνέχεια - όμως ένας σκύλος από την Ασσυρία και μια γάτα από την αρχαία Αίγυπτο, είναι ίδιοι με τους σημερινούς.
Το πιο συγκινητικό περιστατικό που έχει ποτέ γραφτεί για συμπεριφορά ζώου, αριθμεί ηλικία τριών χιλιάδων ετών: Ο 'Αργος ο σκύλος του Οδυσσέα περίμενε είκοσι χρόνια να δει τον άνθρωπό του για να ξεψυχήσει.
Εκεί και ο 'Αργος κείτουνταν τσιμπούρια φορτωμένος
Και τότε, όπως μυρίστηκε κοντά του τον Οδυσσέα
κούνησε λίγο την ουρά, κατέβασε τ' αυτιά του,
όμως δεν είχε δύναμη να τρέξει πια κοντά του
Και ο σκληρός Οδυσσέας, έτοιμος για εκδίκηση, παραλίγο να προδοθεί. Κλαίει για πρώτη φορά (απομόρξατο δάκρυ). Κι ευθύς ως φεύγει, ο 'Αργος πεθαίνει.
'Αργον δ'αυ κατά μοίρα λάβεν μέλανος θανάτοιο
αυτίκ'ιδόντα Οδυσύα εεικοστώ ενιαυτώ.
Μοίρα έχει και ο 'Αργος. Σαν τους ανθρώπους. Τον μαύρο θάνατο. Περίμενε είκοσι χρόνια. Πέστε μου μετά πως ο σκύλος έρχεται μόνο για το κόκαλο, κι η γάτα για το ψάρι.
Αυτή την σταθερότητα, αυτή την πίστη, σπάνια - η ποτέ - δεν την βρίσκεις σε άνθρωπο. Στο ζώο πάντα. Εκεί ισχύουν νόμοι ενός άλλου κόσμου.
Το κοντινό μας ζώο είναι ό,τι μας απόμεινε από τον παράδεισο. Από την κατάσταση της σιγουριάς, της αθωότητας και της απλότητας που κάποτε εγκαταλείψαμε.
Ήδη οι ψυχίατροι έχουν αποδείξει πως ένας τετράποδος σύντροφος είναι το καλύτερο αντίδοτο στο άγχος της ύπαρξης. Ο άλλος άνθρωπος δεν μπορεί να σας δώσει αυτό το αίσθημα του απόλυτα απλού. Ίσως μόνο ένα βρέφος, που κι αυτό στην αρχή, είναι καθαρή φύση.
Ο Κούντερα έγραψε: "κανένα ανθρώπινο πλάσμα δεν μπορεί να κάνει σε ένα άλλο την δωρεά του ειδυλλίου. Μόνο το ζώο μπορεί, επειδή δεν το έδιωξαν από τον Παράδεισο."
Να γιατί το ζώο είναι αναντικατάστατο.
Αποτελεί τον ομφάλιο λώρο που μας συνδέει με την αθώα και άδολη ύπαρξη, με τον αρχέγονο εαυτό μας, τις ρίζες μας.
Κι όσο περισσότερο απομακρυνόμαστε από τη φύση, τόσο πιο πολύ θα μας χρειάζονται τα ζώα. Για να εξισορροπούν την αμφιβολία. Να μας βοηθάνε να ξεχνούμε την αλλοτρίωση. Να αποκαθιστούν μέσα μας την αρμονία και την ενότητα.